Harry de boer op (17): kaalslag
Harry de boer op (17): kaalslag
Omdat de boerin hem tijdens zijn knechtperiode werkelijk nergens met rust gelaten had en hem dagelijks sadistisch had mishandeld, was Harry van plan om in ruil daarvoor haar ook nergens meer met rust te laten en haar zoveel mogelijk fysiek en mentaal te breken. Zijn wraakzucht vernietigde elk respect voor de medemens, dat was duidelijk. Nu was het ook niet bepaald niks wat de boerin had uitgehaald met arme Harry.
Inmiddels had hij de grootste buttplug die hij in zijn kont had moeten tolereren om de zaak langzaam op te rekken, in de dikke kont van de boerin gestopt. Met enige moeite, want ook aan de rek in de openingen van de boerin kwam een eind. Maar de plug bleef zitten en plopte er niet uit.
Harry had het plan opgevat om haar steeds meer als een varken te doen ‘evolueren’. Een zeug zou ze zijn, niet meer en niet minder. Die hij met wat aardappelschillen en bieten zou voeren en met resten die Nel, de boer en hij uit hun onderlijf persten. De stamppot zou via de mond van de boerin een tweede leven krijgen.
Maar een varken hoorde geen haar op het hoofd te hebben. Dus had Harry een mooi klusje voor de boer. Die mocht zijn vrouw van boven, van onderen en onder haar oksels kaal gaan scheren. Hij gaf hem opdracht dat met zijn eigen tondeuse en met scheerschuim te doen. En Harry zou dan de ongetwijfeld tegenstribbelende boerin in bedwang houden. Dat was de werkverdeling.
De boer was niet blij met dit klusje, want ook dat zou in zijn cv worden opgetekend door de boerin. Als die ooit haar vrijheid terugkreeg, kon hij maar beter maken dat hij wegkwam. Maar omdat hij vond dat hij moeilijk onder zijn opdracht uit kon, begon hij aan zijn klus en trapte af met het hoofd van zijn eega. Met lange stroken werd het vlassige haar weggemaaid. Eerst bovenop en later aan de zijkanten en achter. Dat haar werd door Harry deels van de vloer geplukt en in de mond van de boerin gepropt. Een raar gezicht, zo’n behaarde mond.
Vervolgens kwamen de oksels aan de beurt en daarna ook de schaamstreek. De boer deed zijn werk redelijk deskundig, alsof hij vaker hoofden had kaalgeschoren, en hij verwondde zijn vrouw nauwelijks. Hoewel ze geen moment stil bleef zitten.
Harry maakte inmiddels een kommetje aan met scheerschuim. Met een scheermes haalde hij de stoppels op het hoofd van de boerin weg, waardoor een glimmend hoofd als een witte biljartbal ontstond. Ze begon al aardig op een zeug te lijken! Ook haar kut zag er anders uit, in kale toestand. Wel had de boer een beetje om haar harige schaamlippen heen moeten scheren. Vanwege de paal waar ze omheen zaten.
Wat natuurlijk nog ontbrak, bedacht Harry, was een mooie ring door haar neus. Waar ze ook aan vastgemaakt kon worden. Dat zou het plaatje pas compleet maken. Hij vroeg aan de boer of hij een gaatjestang had. ‘Ja’, antwoordde de boer. ‘We hebben een tang om extra gaatjes in een riem te maken als ik die niet meer dichtkrijg.’
Zo’n ding bedoelde Harry en hij gaf de boer opdracht het ding te gaan halen en meteen Nel mee te nemen op de terugweg. Die had hij nodig om assistentie te verlenen.
Want het perforeren van de boerin zou niet van een leien dakje gaan, besefte Harry. De neus had een hard gedeelte (bot) en aan de voorkant een dunner zacht gedeelte. Harry wilde de ring door het zachte gedeelte hebben, omdat er dan nog wat rek in dat deel van de neus zat als je aan de ring trok. Dat idee wond hem nog meer op. Wie was nou de sadist?
Ontsmetten van de neus vond Harry niet nodig en bovendien wilde hij dat de boerin alles heel goed voelde. De boer kreeg opdracht om het hoofd van zijn vrouw goed naar achteren te houden en Nel moest zorgen dat de boerin hem niet schopte. Ook al lag ze aan haar schaamlippen vast aan een paal. Met 12 vishaakjes.
Harry pakte de tang, trok de huid iets naar voren en joeg vervolgens de tang door het zachte deel heen. De boerin schokte en kreunde en leek ineen te zakken. Ze had toch al veel van een zitzak, door haar omvang en houding, alleen werd dat nu nog versterkt.
Er was nog wel een neusring van een koe over en die werd snel door het gat in de neus van de boerin geschoven. Het zeugenuiterlijk was nu aardig geïmiteerd, vond Harry. Misschien nog een paal labels door haar oorlellen, maar dat kwam later wel.
De teloorgang van de eens zo machtige boerin was een feit. Naakt in een stal, kaalgeschoren, haar schaamlippen met vishaakjes om een paal. En nog ook nog een vernederende neusring. Die nog nergens aan vastzat, maar heel grappig aan haar reukorgaan bungelde. De kansen van de boerin waren snel ten slechte gekeerd, om het zacht uit te drukken.
En zat er nog meer in het vat voor haar?
(wordt vervolgd)